Cuba; achtergrondinformatie. Lees meer over Cuba

Cuba achtergrondinformatie.

Cuba, formeel de Republiek Cuba (Spaans: República de Cuba), is een land in het Caribisch Gebied, bestaande uit het eiland Cuba, Isla de la Juventud en ruim 4000 kleinere eilanden. Cuba wordt in het noorden begrensd door de Golf van Mexico en de Atlantische Oceaan, in het oosten door de Windward Passage, in het zuiden door de Caribische Zee en in het westen door de Straat Yucatan.
Het land is sinds 1959 officieel een socialistische republiek en wordt sinds 2008 bestuurd door Raúl Castro, vice-secretaris-generaal van de Communistische Partij van Cuba - de enige legale politieke partij. Het land is opgedeeld in vijftien provincies en één speciale gemeente: het eiland Isla de la Juventud.
Cuba heeft een alfabetiseringsgraad van 99,8%, een kind sterftecijfer dat lager is dan sommige ontwikkelde landen, en een gemiddelde levensverwachting van 78,3 jaar, daarmee heeft Cuba een hogere levensverwachting dan de Verenigde Staten. In 2006 was Cuba het enige land in de wereld dat aan het WWF definitie van duurzame ontwikkeling voldeed; met een ecologische voetafdruk van minder dan 1,8 hectare per hoofd van de bevolking en een Index van de menselijke ontwikkeling van meer dan 0,8 voor 2007.

De vijftien provincies van Cuba:
Pinar del Río, Artemisa
Ciudad de La Habana (Havana-stad), Mayabeque, Matanzas, Cienfuegos, Villa Clara, Sancti Spíritus, Ciego de Ávila, Camagüey, Las Tunas, Granma, Holguín, Santiago de Cuba,
Guantánamo, Isla de la Juventud.
Cuba is verdeeld in vijftien provincies (provincias). Isla de la Juventud valt buiten de provinciale indeling en vormt een speciale gemeente (municipio especial).

In de Precolumbiaanse tijd werd Cuba bewoond door de Taíno en de Ciboney. Het eiland was vernoemd naar hun belangrijkste godheid, van de naam van deze godheid is ook het woord 'cubanacan' afgeleid, dit betekent 'centrale plaats'. In 1492 werd het eiland ontdekt door Christoffel Columbus. Diego Velázquez de Cuellar begon in 1511 met de verovering van Cuba en het land werd een Spaanse kolonie. Binnen honderd jaar waren de meeste indianen gestorven, waarna de Spanjaarden overgingen tot het importeren van slaven uit Afrika.
In tegenstelling tot de rest van Spaans-Amerika wist Spanje Cuba tot aan het einde van de 19e eeuw te behouden. In 1898 werd het land na de Spaans-Amerikaanse Oorlog veroverd door de Verenigde Staten, die het land in 1902 formele onafhankelijkheid verleende. Cuba bleef echter tot 1934 een Amerikaans protectoraat en ook daarna behielden de Amerikanen een vinger in de pap, en grepen ze meerdere malen militair in. Nadat Fulgencio Batista in 1952 voor de tweede keer dictator van het land werd, begon de revolutionair Fidel Castro een opstand. Deze mislukte en Castro werd veroordeeld tot 15 jaar celstraf. In 1955 kwam Castro vrij als gevolg van een generaal pardon en ging hij in ballingschap in Mexico en de Verenigde Staten. In 1956 keerde hij met een kleine groep getrouwen terug. Dit keer was zijn opstand succesvoller, en op 1 januari 1959 wist Castro de macht over te nemen.
Castro ontpopte zich tot communist waardoor zijn land in aanvaring kwam met de Verenigde Staten, die in 1960 een embargo instelde. Een jaar later vond de mislukte invasie in de Varkensbaai plaats, waarbij tegenstanders van Castro met Amerikaanse steun de regering uit het zadel probeerden te lichten. Cuba zocht hierop toenadering tot de Sovjet-Unie, wat in 1962 leidde tot de Cubacrisis, toen er Sovjet-raketten op Cuba geplaatst werden. Op het laatste moment bereikten de Sovjet-Unie en de Verenigde Staten een akkoord, waardoor de Sovjetraketten van het eiland werden verwijderd. Als tegenprestatie moesten de Verenigde Staten hun atoomraketten uit Turkije verwijderen. Drie jaar later richtte Castro de Communistische Partij van Cuba (PCC) op, die de enig toegestane partij werd.
In april 1980 stond de Cubaanse regering burgers weer toe om met eigen transport het land te verlaten vanuit Mariel. Binnen 72 uur waren 3.000 Amerikaanse boten op weg naar Cuba. Weldra werd duidelijk dat Castro de booteigenaren dwong om het uitschot uit zijn gevangenissen mee te nemen. "Zij passen zich niet aan de geest van onze revolutie aan. Wij willen hen niet! Wij hoeven hen niet!" aldus Castro. Een orkaan liet vele boten omslaan. De Amerikaanse kustwacht redde boten in nood en behandelde 125.000 vluchtelingen tussen april en mei. Velen van hen hadden een strafblad.
Na de val van de Sovjet-Unie, Cuba's belangrijkste handelspartner, stortte de Cubaanse economie ineen, wat versterkt werd door het aanhoudende Amerikaanse embargo. In het begin van de 21e eeuw brak Cuba uit zijn relatieve isolement, toen het goede banden aanknoopte met de verschillende linkse regeringen in Latijns-Amerika, met name het Venezuela van Hugo Chávez.
Sinds 24 februari 2008 is de jongere broer van Fidel Castro, Raúl Castro, de president van de republiek Cuba. Fidel Castro had problemen met zijn gezondheid waardoor hij zijn leiderschap niet kon voortzetten.

Het land Cuba bestaat uit 4.195 eilanden met een gezamenlijke oppervlakte van 110.992 km². Het grootste hiervan is het hoofdeiland Cuba, met een lengte van 1250 kilometer en een breedte van 191 km. Dit is tevens het grootste eiland in de Caribische Zee, en ongeveer twee en een half keer zo groot als Nederland.
Het hoofdeiland wordt omringd door talrijke kleinere eilanden waarvan het Isla de la Juventud (ten zuiden van het hoofdeiland) het grootste is. Het hoofdeiland is overwegend vlak. Alleen in het zuiden bevindt zich een gebergte, de Sierra Maestra, waarin de Pico Turquino met 1974 meter het hoogste punt van het land is. Twee andere heuvelachtige regio's zijn de Sierra del Escambray (of Sierra de Trinidad) in het Centrale gedeelte en de Sierra de los Órganos (of de Vallei van Viñales) in het westen.
Het klimaat van het land is overwegend tropisch, hoewel het gematigd wordt door de wind. De rest van de eilanden zijn meestal onbewoond en ontoegankelijk en vaak beschermd gebied. Hier leven uitsluitend schildpadden en in de lagunes zoeken tientallen soorten vogels ongestoord naar voedsel.
Aan de noordkant wordt het land van west naar oost begrensd door de Golf van Mexico, Straat Florida en de Atlantische Oceaan, die Cuba scheiden van de Verenigde Staten en de Bahama's. Aan de oostkant wordt het van het eiland Hispaniola gescheiden door de Windward Passage. Aan de zuidkant ligt de Caribische Zee, dat Cuba scheidt van onder andere Jamaica en de Kaaimaneilanden. Aan de westkant wordt Cuba door de Straat Yucatan gescheiden van het Mexicaanse schiereiland Yucatán.
De grootste stad en eveneens de hoofdstad is Havana (La Habana), gelegen aan de noordkust van Cuba. Andere grote steden zijn Camagüey in het midden van het eiland en Santiago de Cuba, aan de zuidkust.

De officiële taal in Cuba is Spaans. Het Spaans dat in Cuba wordt gesproken valt onder het Caribisch-Spaans en vertoont daarmee sterke overeenkomsten met het Spaans dat wordt gesproken op Puerto Rico en de Dominicaanse Republiek. Zoals in bijna alle landen in Spaanstalig Amerika, kent ook Cuba het Spaanse persoonlijk voornaamwoord vosotros (jullie) niet, daarentegen wordt ustedes gebruikt (U meervoud). Vergeleken met het standaard Spaans, zijn er verder ook duidelijke verschillen in uitspraak en woordenschat.
De uitspraak van de 'j' ligt dichter bij de 'h' dan de 'g', zoals gebruikelijk in standaard Spaans. De 'll' wordt vaak uitgesproken als 'dj'. Ook wordt de 's' vaak niet uitgesproken. Estamos wordt bijvoorbeeld vaak uitgesproken als e'tamo'. Cuba kent ook het Seseo; de 'c' en 'z' worden uitgesproken als de 's', in tegenstelling tot de in Spanje gebruikelijke Engelse 'th'.
De woordenschat is ook beïnvloed door Taíno woorden en woorden uit Afrikaanse talen. De Taíno taal komt tegenwoordig nog het meest naar voren in plaatsnamen zoals Camagüey.

De meeste inwoners van Cuba zijn katholiek, hoewel de staat officieel atheïstisch is na de revolutie.

Naast het katholicisme wordt de santería gepraktiseerd door met name de Afro-Cubaanse bevolking.

Er zijn ook protestantse Cubanen te vinden, deze stroming werd vanaf de 18e eeuw ingevoerd uit de Verenigde Staten. Cuba kent ook kleine joodse gemeenschappen en enkele moslims en baha'i.

De Verenigde Staten hebben sinds de jaren zestig een embargo tegen Cuba ingesteld, en de verhoudingen tussen Cuba en de Verenigde Staten zijn zeer slecht. Over het algemeen zijn betrekkingen tussen Cuba en andere westerse landen iets beter, hoewel deze nog steeds slecht zijn. De afgelopen 16 jaar is het embargo door de Verenigde Naties met een absolute meerderheid weggestemd. De Verenigde Staten houdt echter vast aan het ingestelde embargo. In het laatste decennium heeft Cuba de banden met Latijns-Amerikaanse landen, waaronder met Bolivia, Brazilië en vooral het Venezuela van Hugo Chávez, aangehaald.
Onder leiding van president Obama verlichtte de VS in april 2009 de sancties. Zo werden de sancties dat Cubaanse Amerikanen hun familie op Cuba op kunnen zoeken, en dat deze geld en cadeaus over kunnen maken naar familie op Cuba, verlicht.

De Universiteit van Havana werd in 1728 opgericht, daarnaast zijn er ook een aantal gerenommeerde hogescholen en universiteiten. Castro creëerde een geheel door de staat beheerd systeem en verbood privé-instellingen. De leerplicht geldt van zes jaar tot het einde van de basis voortgezet onderwijs (meestal 15 jaar), en alle studenten ongeacht leeftijd of geslacht dragen schooluniformen met de kleur die aangeeft in welke klas ze zitten. Het lager onderwijs duurt zes jaar, het voortgezet onderwijs is verdeeld in basis en vwo-onderwijs.
Het hoger onderwijs wordt verzorgd door universiteiten, hogescholen, hogere pedagogische instituten, en hogere polytechnische instituten. Het Cubaanse ministerie van Hoger Onderwijs heeft een schema voor het onderwijs op afstand, en biedt regelmatig 's middags en 's avonds cursussen voor arbeiders op het platteland. Onderwijs heeft een sterke politieke en ideologische nadruk, en van studenten wordt naar van loop van tijd verwacht dat zij betrokkenheid hebben bij de doelstellingen van Cuba. Cuba biedt door de staat gesubsidieerd onderwijs voor een beperkt aantal buitenlanders bij de Latijns-Amerikaanse School van Geneeskunde.
Het Hoger Instituut voor Technologie en Technische Wetenschappen is een Cubaanse onderwijsinstelling die studenten voorbereidt op het gebied van nucleaire en milieuwetenschappen. Het is de enige instelling in Cuba dat de mogelijkheden tot het studeren van deze gebieden biedt, ook is het een van de weinige onderwijsinstellingen in Latijns-Amerika die deze studies biedt. Het hoofdkantoor bevindt zich in Havana, binnen het grondgebied van de "Quinta de los Molinos".

Cuba heeft een universele gezondheidszorg en hoewel er een tekort is aan medische voorzieningen door het embargo van de Verenigde Staten​​, is er geen tekort aan medisch personeel. De primaire zorg is beschikbaar in het hele eiland en de cijfers van kindersterfte en moedersterfte zijn vergelijkbaar met die van ontwikkelde landen.
Na de revolutie had Cuba in eerste instantie last van de algemene verslechtering op het gebied van ziekte en kindersterfte in de jaren 60 toen de helft van de 6.000 artsen in het land het land verlieten. Maar Cuba herstelde zich in de jaren 80. De communistische regering beweerde dat de universele gezondheidszorg een prioriteit is van de staat en dat voortgang wordt gemaakt op het platteland. Net als de rest van de Cubaanse economie leed de Cubaanse medische zorg aan ernstige materiële tekorten na het einde van de Sovjet-subsidies in 1991, gevolgd door een aanscherping van het embargo van de VS in 1992.
Cuba heeft de hoogste arts-bevolking verhouding in de wereld en heeft duizenden artsen naar meer dan 40 landen over de hele wereld gestuurd.
Volgens de VN is de levensverwachting in Cuba 78,3 jaar (76,2 voor mannen en 80,4 voor vrouwen). Daarmee staat Cuba op de 37e plek in de wereld en 3e op het Amerikaanse continent, alleen Canada en Chili scoren beter op het Amerikaanse continent en Cuba staat net voor de Verenigde Staten. De kindersterfte in Cuba daalde van 32 kindersterfte per 1.000 levendgeborenen in 1957, tot 10 in 1990-1995. De kindersterfte in de periode 2000-2005 was 6,1 per 1000 levend geborenen (tegenover 6,8 in de Verenigde Staten).

Muziek

De muzikanten uit Cuba waren lange tijd onopgemerkt, maar vanaf ongeveer 2000 is de Cubaanse muziek een herkenbare en wereldwijd bekende stroming.Dansen is natuurlijk zeer sterk gerelateerd aan de muziek.

Dansen

Cubamovesyou heeft op haar webside de nodige informatie van het Cubaanse dansen uitgewerkt in het menu onder info.

De oude auto's (die indertijd vanuit de Verenigde Staten waren geïmporteerd) worden zo lang mogelijk rijdend gehouden. De meeste oudere auto's hebben geen Amerikaanse motor meer omdat onderdelen voor de motoren moeilijk leverbaar zijn in Cuba. De meeste auto's rijden op 1,6 liter motoren van onder andere Hyundai. Deze historische wagens maken deel uit van het beeld dat over Cuba bestaat. Naast Amerikaanse auto's uit de jaren 50 en 60 rijden er ook een aantal Lada's rond uit het tijdperk van de samenwerking met de Sovjet-Unie.
Aan het begin van de eenentwintigste eeuw is Cuba zeer afhankelijk van de inkomsten afkomstig uit het toerisme. De overheid importeert er dan ook de nodige moderne wagens die verhuurd worden aan toeristen die een rondrit wensen te maken.

De kleur van de nummerplaat duidt aan wie de eigenaar is. Gele nummerplaten zijn eigendom van particulieren (doorgaans de oudste

Amerikaanse modellen of oude Russische auto's). Blauwe nummerplaten zijn eigendom van de overheid en worden gebruikt voor het openbaar vervoer; dit zijn oudere vrachtwagenmodellen, vaak uit het Sovjet-tijdperk maar soms ook afgedankte bussen uit Westerse landen, verder ook moderne Chinese touringcars die gebruikt worden om toeristen rond te leiden. Terracotta (rode) nummerplaten beginnend met een T worden verhuurd aan toeristen en zijn doorgaans nieuwe moderne wagens met airconditioning. Zwarte nummerplaten worden door diplomaten (ambassade) gebruikt, groen is eigendom van het leger en andere speciale eenheden en oranje nummerplaten zijn voor katholieke organisaties.

Cubamovesyou heeft op haar facebook site een album met veel foto's van Oldtimers. 

Cuba is jarenlang de grootste suikerproducent van de wereld geweest. Direct na de Tweede Wereldoorlog schommelde de productie van suiker tussen de 5 en 6 miljoen ton op jaarbasis. In het begin van de jaren vijftig was het aandeel van suiker in de totale exportwaarde meer dan 80%. De gehele economie stond in het teken van de rietsuiker; verspreid over het hele land waren talrijke suikerfabrieken en distilleerderijen te vinden. Fidel Castro lanceerde eind jaren 60 een plan om 10 miljoen ton suiker te produceren in 1970. Het doel werd niet bereikt, maar de oogst van 8 miljoen ton dat jaar was de hoogste ooit. Veel suiker werd verkocht aan de Sovjet-Unie en andere socialistische landen tegen gunstige prijzen die boven de wereldmarktprijs lagen. Na het uiteenvallen van de Sovjet-Unie in 1991 vervielen deze gunstige exportregelingen en sindsdien staat ook de productie van suiker onder neerwaartse druk.
Sigaren, nikkel, salsamuziek, suiker, rum en geneeskundigen zijn de bekendste exportproducten van Cuba. In 2008 werd er het meest uitgevoerd naar Canada, China en Venezuela. Nederland stond op de vierde plek van exportlanden.

Toerisme is uitermate belangrijk voor de economie en vormt de grootste bron van harde deviezen. De belangrijkste twee toeristische kernen zijn Varadero en Havana. Varadero is gebouwd op een 20 km lange landtong van slechts 0.5 à 2.29 km breed en is een van de grootste badplaatsen van het Caribisch gebied. Hier staan de meest luxueuze hotels van het land. Het gebied was tot februari 2008 afgesloten van de gewone Cubaan. De Cubanen die er werken hebben het veel beter dan de gewone Cubanen (onder andere door de fooien in harde deviezen).
Havana ligt niet zo ver van Varadero en er is georganiseerd transport van en naar Varadero. In de stad zijn er ook zeer goede hotels en de stad is goed afgestemd op het ontvangen van de toeristen. De andere belangrijke steden hebben ook wel accommodaties maar zijn veel minder goed afgestemd op het toerisme en het comfortniveau van de hotels ligt er stukken lager. Ook de keuken is er meer "Cubaans" geïnspireerd (kip met rijst en zwarte bonen is een typisch gerecht). Een rondreis maken is zeer eenvoudig door middel van busrondrit met gids. De organisatie van de busrondrit gebeurt door overheidsbedrijven. Tevens is het heel goed mogelijk om een auto te huren en op eigen initiatief Cuba te verkennen.
Het is niet verplicht om met overheidsbedrijven rond te reizen en ook zijn niet alle restaurants en hotels meer in overheidshanden. In het hele land kan geslapen worden in 'casas particulares'. Dit zijn kamers in huizen van particulieren, die sinds enkele jaren officieel toestemming hebben om op deze wijze geld te verdienen. Het overnachten in 'casas particulares' kost ongeveer 25 tot 35 CUC per kamer per nacht. Daarnaast mogen particulieren kleine huiskamerrestaurants, paladares, hebben. Ook onder onafhankelijke toeristen en rugzaktoeristen blijft Cuba daarom een populaire bestemming.

Cubamovesyou wil graag helpen om die vakantie te organiseren. Neem contact op om jouw wensen en/of vragen aan te geven en te mogelijkheden te overleggen.